نماینده مردم بهار و کبودرآهنگ در مجلس شورای اسلامی گفت: شهریورماه ۱۴۰۰ در زمان رای اعتماد به آقای عین‌اللهی در برنامه اعلامی ایشان هیچ استراتژی برای رفع دغدغه و چالش‌های حوزه بهداشت کشور وجود نداشت و بنده همان موقع هشدار دادم که در برنامه ایشان درمان بر پیشگیری مقدم است و امروز در کارنامه ایشان می‌بینیم که هم درمان و هم پیشگیری دچار مشکل شده است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبردارو؛ فتح الله توسلی در جلسه علنی صبح امروز (سه‌شنبه) مجلس در طرح سوال خود از وزیر بهداشت در خصوص علت عدم توجه وزارت بهداشت به وضعیت بهداشتی و درمانی در شهرستان‌ها و روستاها بیان کرد: در ۴۵۴ روزی که ایشان مسئولیت وزارت بهداشت را برعهده داشتند، ۲۷۷ تذکر کتبی و ۲۲۴ سوال از عملکرد وزارت بهداشت در سامانه درج شده است، یعنی هر دو روز یک سوال و یک تذکر، ۹ فقره استیضاح و سه مورد تحقیق و تفحص ثبت شده است. آیا این آمار نگران کننده نیست؟

وی ادامه داد: بنده اعلام کردم که دکتر عین‌اللهی انسانی شریف و پزشکی خوب است اما لزوما نمی‌تواند وزیر موفقی باشد. اکنون عملکرد ایشان در یک سال و سه ماه گذشته نشان می‌دهد آنچه که آن روز در برنامه ایشان دیدم در کارنامه‌شان رقم خورد. 

توسلی عنوان کرد: در حوزه دارو، وزارت بهداشت غافلگیر شد و برنامه ریزی دقیقی برای تامین دارو نداشت. از اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱ هشدار داده شد که کارگروه سیاست گذاری و تخصیص ارز ترجیحی به وظایف خود عمل نکرده و تعامل لازم بین سازمان غذا و دارو و بانک مرکزی نیست. اما وزارت بهداشت به این هشدار توجه نکرد. امروز با کمبود ۳۵۰ دارو که ۹۰ مورد آن پرمصرف است به ویژه در مناطق محروم مواجه هستیم. بنده چند روز پیش به انبار داروی شهرستان مراجعه کردم و تنها ۶ سرم در انبار دارو وجود داشت.

نماینده مردم بهار و کبودرآهنگ در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: در گزارش‌های نظارتی تاکید شده بود که تعطیلی خط تولید سرم‌ سازی شهید قاضی تبریز و یا تعمیرات بدون برنامه آن منجر به کمبود سرم در کشور می‌شود اما این هشدار را جدی نگرفته و امروز با کمبود سرم و آنتی بیوتیک‌ها در سراسر کشور مواجه هستیم.

وی گفت: کشوری که در منطقه حرف اول را می‌زند آیا باید در تهیه سرم با مشکل مواجه شود؟ مگر سرم چه چیز خاصی است که مردم باید داروخانه‌های متعددی را برای یافتن آن زیرپا بگذارند. دستگاه عریض و طویل وزارت بهداشت پیش‌بینی لازم را برای تامین نیازهای اولیه در حوزه دارو نداشت. آیا با این رویه ارتقاء شاخص‌های سلامت که در سیاست‌های کلی بر آن تاکید شده محقق می‌شود؟